t is weer es tijd om op te stappen, een mens kan zich niet veroorloven om volledig opgevreten te worden door de muggen… die dooddoeners… klein maar o zo, venijnig…na het nuttigen van een ontbijt;
de routine… motor laden, een kaksje, en terug op weg… van center naar de Adriatico, in de buurt van Ascoli Piceno… Corropoli…een ritje van 250km. elk zijn tempo, we vinden elkaar wel…
onderweg een omlegging,wegens wegenwerken…normaal een omlegging is een boosdoener, niemand is er voor te vinden, hewel, met graagte hebben we de omlegging doorstaan, ze mocht zeg maar , nog groter geweest zijn, ben eventjes van mijn melk geweest…zo schoon kan de aarde zijn…hoe ruw het ook kan zijn , zo schoon het kan zijn…we waanden ons in een andere wereld…
dit was de schoonheid, van moeder aarde…wreed kan ze ook zijn…
dit zijn de restanten van een volledig dorp, van de kaart geveegd, toen moeder aarde es schudde, we werden er stil van, het was wel het gespreksonderwerp, en iedereen hield er een bewustwording aan over… het zal u maar overkomen, je hele hebben en houden , zomaar je ontnomen…
zo kwamen we iets later als voorzien aan in ons volgende slaapplaatsje…
en zie je weer, morgen zijn we er weer, met nog meer….
barbarossa 