Castelfiorentino, verlaten , maar eerst het buikje vullen , met een plaatselijk ontbijt…
in ons boerderijwoningetje ( ) van een nacht…de zonsopgang is hier zo waar nog schoner als elders, zou het mogelijk zijn…
na de begeestering kwam de ontnuchtering, die gevaarlijke afdaling stond ook nog op t programma… de staart tussen de benen, en de moto ook…de stoute schoenen aan, en op kousevoeten naar beneden… ok, is ook weer gelukt… doen we nooit meer… lol
op de weg naar huis is er ook een dorpje, met een scheve toren, kunnen we mss eens ons best doen, en het nu wel es waarmaken om dit te bezoeken, gezien we toch tijd zat hebben vandaag… dus met andere woorden…Pisa it is…
ok,ie staat ietsje scheef, maar rechtzetten heeft geen zin, ie is gewoon ietwat in de grond verzakt, langs de ene kant,so what… zelfs onze Marleen wilde hem nog wat verder duwen… heb het haar ten stelligste afgeraden…
verder is er niks maar dan ook niks, wat Pisa ons te bieden heeft dan overgecommersialiseerde commerce… wel heel mooie oude gebouwen, welke dan wel weer de stad sieren…
daarna nog enkele winkeltjes gepasseerd, en ja t was mooi, maar…
dus weer es de weg hervat naar de volgende slaapplaats… waar we ze uitgehaald hebben ,tja… uit de boekskes zeker… in een dorpje, Pontremoli,Eremo Gioioso, staat bijna op geen enkele kaart, maar gewoon prachtig… heel vriendelijke mensen met het hart op de juiste plaats…kamers met een geschiedenis, langs een bergwand, bergrivier in het dal… kortom…prachtige locatie, ‘k wil ze enkel niet bezoeken in de winterkant… beklimming van om en bij 25-30% , weggetjes van amper 2,5m breed, en haarspeldbochten waar je je eigen geeneens moet draaien om je eigen kont te zien…
s’avonds een restaurantje (Trattoria) bezocht, we zijn tot aan het voorgerecht geraakt, daarna waren we reeds vol… diene mens verstond het gelijk niet… maar de amuses volgden gewoon elkaar op, … dus hebben we het er bij moeten laten, geen dolce of iets anders…
gelukkig, heeft de eigenaar van het vakantiehuis ons teruggebracht naar de slaapplaats, zoniet waren we nu misschien reeds bijna halfweg de eerste beklimming, …
en de rest …
morgen zijn we er weer , met nog meer…