21/07/2020 rond 6:30h opgestaan als iedere dag, douchke gepakt en teruggezet, ontbijtje voorzien voor de mama en onze mede reisgenoot ,Peter, en het programma v d dag eens uitgelicht… niks moet, alles zou eventueel kunnen…de Peter , had een afspraak met een andere bandenboer, gezien de goede service van BMW hun afspraak gewoon niet eens nakwamen, zelfs een berichtje laten dat de banden zouden binnenkomen is blijkbaar reeds teveel gevraagd …de belofte was loos.. gelukkig was er op een 80 km van hier een motorsportcenter op zijn Italiaans, welke deze bandenmaat eventueel wel op stock had, en ook bereid was om ze per direct te vervangen… en zo is het ook ingecalculeerd geworden, de Peter op zijnen brommer , nieuwe schoentjes gaan passen, en wij, mijn egaa en ik zouden ons ergens in de geburen wel ophouden, we rijden wel een beetje rond , we zien wel waar we terechtkomen . laat ons zeggen een kleine 120km verder hadden we onze plek bereikt… we waren niet ter perse doelloos, maar we hadden niet echt een doel…
Het werd een klein dorpje in de bergen, met een geschiedenis van muurschilderijen, al dan niet politiek getint, geschilderd door niet de allergrootste meesters ,als waren het ook niet de minste schilders…
https://www.sardegnaturismo.it/it/la-voce-silenziosa-dei-murales-di-orgosolo
de foto’s spreken voor zichzelf, hun uitleg hoef ,en kan ik niet in woorden brengen…
dit is enkel een greep uit de vele kunstwerken welke zich in dit dorpje bevinden…
de weg ernaartoe was een soort andere koek, hoe kom je erop om zoiets te creëren, in een god-vergeten gat…toch was het er … met momenten hadden we een weggetje(6m) breed, putten om u tegen te zeggen, recht uit recht aan… +_ 45km zonder, k zeg wel “zonder” ook maar een of ander levend wezen te zien, geen huis , geen auto, geen invalsweg… kom daar maar eens in de midden van de nacht met een defecte auto te staan… u vreet van miserie uw eigen banden kapot,vrees ik dan…
daarna nog een beetje sightseeing gedaan en dan maar de terugweg aangevat… als je doelloos rondrijdt , heb je maar één doel,… straks eten klaarmaken om de innerlijke mens ook zijn goesting te geven, en dit met heel zachte temperaturen… in deze hitte vrees ik dat de kippen gekookte eieren leggen…
allee … de rest is voor na het versterken van de innerlijke mens…en de nodige rust… want t’is hier al zo lastig…
we zijn er morgen weer met misschien nog meer…
barbarossa 